Image module
KIM JESTEM ?

Psychoterapią zajmuję się od 1998 roku. Jestem psycholożką, specjalistką psychologii klinicznej, psychoterapeutką oraz superwizorką psychoterapii certyfikowaną przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne.

 CZYM SIĘ ZAJMUJĘ ?

psychoterapia indywidualna

Terapia indywidualna opiera się na pracy pacjenta z terapeutą w indywidualnym charakterze spotkania – sesji terapeutycznej.

terapia par

Terapia par jest formą psychoterapii, w której uczestniczy małżeństwo/osoby pozostające w związku partnerskim, przeżywające kryzys.

wykłady

Prowadzenie wykładów i warsztatów z obszaru psychologii i psychoterapii.

diagnoza psychologiczna

Zadaniem diagnozy jest opisanie mechanizmów funkcjonowania osoby zgłaszającej się na badanie, wyjaśnienie problemów w funkcjonowaniu tej osoby oraz prognoza skutków zachowań oraz możliwości ich modyfikowania.

superwizja

Superwizja stanowi spotkania terapeuty z innym specjalistą posiadającym certyfikat superwizora, polega ona na konsultowaniu w toku dyskusji kwestii  związanych z wykonywaniem obowiązków psychoterapeuty wobec pacjenta.

superwizja grupowa

Superwizja grupowa jest wzajemną wymianą doświadczeń, przemyśleń, wspólne szukanie źródeł trudności oraz istoty problemu, dochodzenie do nowych rozwiązań, a także ujawnianie swoich uczuć.

jak przebiega proces terapii

  • Pierwsze spotkanie

    Pierwsze 2-3 spotkania mają charakter konsultacyjny.

  • Decyzja

    Po wnikliwych rozmowach uwzględniających bieżące problemy, historię życia oraz wzajemną relację podejmujemy wspólnie decyzję czy sposób i rodzaj psychoterapii, którym się zajmuję jest adekwatny do zgłaszanych problemów i oczekiwań.

  • Psychoterapia

    Psychoterapia psychodynamiczna, psychoterapia psychoanalityczna indywidualna jest metodą leczenia polegającą na zwiększeniu świadomości własnych myśli i uczuć w kontakcie z samym sobą i w związkach z innymi. Dzieje się to w relacji terapeuta-pacjent, w której możliwe jest bezpieczne powierzenie terapeucie bolesnych i trudnych obszarów wewnętrznego świata. Służy to lepszej adaptacji do wymogów życia, zwiększa zdolność korzystania z własnych możliwości i sprzyja rozwojowi.